Specjaliści zbadali wpływ ćwiczeń na rozwój powikłań hormonoterapii stosowanej w leczeniu raka gruczołu krokowego.
Pięćdziesięciu chorych na raka gruczołu krokowego podzielono na dwie grupy: pierwsza z nich (24 osoby) przez trzy miesiące wykonywała pod nadzorem ćwiczenia aerobowe i oporowe dwa razy w tygodniu po sześćdziesiąt minut, a następnie kontynuowała je samodzielnie przez kolejne trzy miesiące. Pozostałe osoby stanowiły grupę kontrolną.
Celem badania była ocena wpływu ćwiczeń na rozwój powikłań hormonoterapii stosowanej w leczeniu raka gruczołu krokowego. Leczenie to zwiększa ryzyko zawału serca i pogarsza jakość życia m.in. w wyniku zwiększenia procentowej zawartości tkanki tłuszczowej oraz większego zmęczenia.
Po trzech miesiącach nadzorowanych ćwiczeń poprawił się profil metaboliczny chorych, co może zmniejszać ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, oraz zmniejszyło się zmęczenie. Po zakończeniu sześciomiesięcznego programu ćwiczeń utrzymywały się korzyści ze strony układu krążenia oraz lepsza jakość życia.
Zgłaszane przez chorych główne problemy z podejmowaniem regularnej aktywności fizycznej dotyczyły braku czasu, kosztów oraz problemów logistycznych
źródło: bjui-journals.onlinelibrary.wiley.com