Jedną z częstych trudności, których doświadcza zarówno osoba chora, jak i jej opiekun, jest dbanie o prawidłowy stan odżywienia organizmu. Zachowanie odpowiedniego stanu odżywienia pacjenta jest podstawą w walce z chorobą, a często stanowi duże wyzwanie dla chorego i jego opiekuna.
W badaniu przeprowadzonym w ramach kampanii edukacyjnej „Żywienie medyczne – Twoje posiłki w walce z chorobą” co piąty ankietowany wymienił brak apetytu u chorego, jako najtrudniejszy aspekt związany z opieką. 15% osób wskazało, że sporą przeszkodą jest brak współpracy ze strony chorego podczas karmienia.
Te kwestie mogą wydawać się mniej istotne od innych problemów dnia codziennego opiekunów. Należy jednak podkreślić, że nieodpowiednie odżywienie organizmu może znacznie wpłynąć na proces leczenia i szanse powrotu do zdrowia. Niedożywienie obniża odporność organizmu, a tym samym sprzyja zakażeniom, wydłuża czas rekonwalescencji i pogarsza rokowanie. Utrudniona jest też rehabilitacja, co ma kluczowe znaczenie u pacjentów neurologicznych, ponieważ zmniejsza się masa mięśniowa i pogarsza sprawność ruchowa” – mówi dr n. med. Aleksandra Karbowniczek, neurolog. – U pacjentów niedożywionych trudniej goją się rany, także te pooperacyjne. Warto również wspomnieć o ryzyku powstania odleżyn u pacjentów leżących i problemach ich pielęgnacji i leczenia w kontekście właściwego stanu odżywienia. Wreszcie, niewłaściwy stan odżywienia nie tylko pogarsza ogólne rokowanie, ale może również uniemożliwić skuteczne leczenie chorego. Może bowiem wykluczyć możliwość wykonania zabiegu operacyjnego, będącego formą terapii w wielu schorzeniach neurologicznych, m.in. w chorobie Parkinsona – dodaje specjalistka.
Eksperci podkreślają, że wsparcie żywieniowe powinno być integralną częścią terapii. Pierwszym krokiem jest przeprowadzenie u każdego pacjenta onkologicznego i neurologicznego oceny stanu odżywienia i zapotrzebowania na wszystkie niezbędne substancje odżywcze, a następnie (w razie potrzeby) dobranie odpowiedniej metody żywienia – drogą doustną ze wsparciem preparatów odżywczych, dojelitową, a w razie konieczności pozajelitową. Korzyści ze stosowania żywienia medycznego widzą również opiekunowie. Większość z nich (63%) zauważyło poprawę kondycji chorego, szczególnie w zakresie:
- powrotu sił i braku oznak szybkiego męczenia się (36,2%)
- lepszych efektów rehabilitacji (35,5%)
- witalności, powrotu chęci do życia, poprawy samopoczucia (33,3%)
- powrót apetytu (32,6%)
- brakiem problemów z przyjmowaniem pokarmu i trawieniem (28,4%)
- większej współpracy ze strony chorego podczas karmienia (23,4%)3
Prawie ¾ Ankietowanych stwierdziło również, że wsparcie żywieniowe pozytywnie wpłynęło na ich sytuację jako Opiekuna – 57% badanych deklarowało, że zastosowanie żywienia medycznego dało im poczucie, że ich opieka i praca nad chorym ma sens. Co trzeci z nich zwrócił uwagę, że zyskał więcej czasu dla siebie, a 39% wskazało na nadzieję i optymizm na poprawę stanu zdrowia.