Upadki wśród osób powyżej 60. roku życia w znaczący sposób obniżają jakość życia, ponieważ są główną przyczyną utraty ogólnej sprawności. Utrzymanie wyprostowanej pozycji ciała wymaga ciągłej współpracy zmysłu wzroku z mózgiem oraz mięśniami. Z wiekiem wzrasta ryzyko doświadczania upadków, gdyż zmniejsza się zdolność kontroli równowagi.

Na ogólną sprawność, nad którą należy pracować składa się:

Wzrok– z wiekiem pogarsza się ostrość widzenia, dlatego badanie wzroku oraz używanie odpowiednich okularów jest bardzo istotnym elementem profilaktyki przeciwupadkowej osób starszych.

Stawy– ruchomość stawów zmniejsza się, ale nierównomiernie w poszczególnych stawach i często ograniczenie dotyczy określonego kierunku ruchu w danym stawie. Zaburzenia ruchomości stawów wpływają na ograniczenie aktywności i udziału w codziennym życiu osób starszych.

Mięśnie– wraz z wiekiem, dochodzi do zmniejszania masy mięśni, na skutek ich wyniszczenia. Może to spowodować pogorszenie sprawności ruchowej. Dlatego zalecane są ćwiczenia oporowe (siłowe), których skuteczność jest udowodniona. Pomóc może także odpowiedni sposób odżywania.

Ciśnienie krwi– bardzo ważnym czynnikiem ryzyka upadku są nagłe spadki ciśnienia tętniczego krwi, w momencie gdy zmieniamy pozycję z leżącej albo siedzącej na stojącą. Występują one aż u 16% osób w podeszłym wieku, a ich częstość może zwiększyć się nawet dwukrotnie przy okazji leczenia nadciśnienia tętniczego.

Inne choroby– spośród chorób często występujących w podeszłym wieku, ryzyko upadku zwiększają schorzenia neurologiczne, choroby sercowo-naczyniowe, choroby narządu ruchu, choroby metaboliczne, choroby żołądkowo-jelitowe, choroby układu moczowo-płciowego oraz zaburzenia związane z psychiką.

Do upadków dochodzi najczęściej w domu, nawet do 60%, podczas codziennych czynności np. mycia okien, czy wymiany żarówki. W domach opieki dochodzi aż do 45-67% urazów, co jest spowodowane nie tylko ogólnie niższą sprawnością osób, ale przede wszystkim – wyższą zgłaszalnością. 20% upadków ma miejsce w szpitalu, co jest spowodowane innym rozmieszczeniem przedmiotów w przestrzeni.

Jakie są niektóre konsekwencje upadków?

Złamania:ok. 5% upadków kończy się złamaniem; najczęściej złamaniom ulegają: szyjka kości udowej, kość promieniowa, żebra, kości nadgarstka, staw skokowy lub kolanowy;

Inne obrażenia ciała:ok. 10-20% upadków kończy się ciężkim obrażeniem tkanek miękkich: poważne urazy mózgu (m.in. wstrząśnienie mózgu), krwiaki wewnątrzczaszkowe, stłuczenia, pęknięcia kości, skręcenia w obrębie stawu;

Zespół poupadkowy:spadek aktywności po doznanym upadku – strach i lęk przed kolejnym upadkiem i jego konsekwencjami. Następstwem tego jest ograniczenie aktywności życiowej, nieopuszczanie domu, prowadzi to do zmniejszenia sprawności fizycznej i tym samym do zwiększenia ryzyka upadku. Zespół poupadkowy dotyka wielu osób. Zdarza się także, że występuje on nawet u osób, które były świadkiem czyjegoś upadku lub obserwowały skutki upadku u kogoś;

źródło: NIPZ PZH

 

Pin It on Pinterest

Share This